inVirum 200 mg to lek stosowany w przypadku opryszczki warg i twarzy lub nawrotowej opryszczki zewnętrznych narządów płciowych. Substancją czynną jest acyklowir.
Zobacz też:
inVirum 200 mg, 30 tabletek - opis produktu
Substancją czynną leku Invirum jest acyklowir, który hamuje namnażanie chorobotwórczych dla człowieka wirusów z grupy Herpes.
Lek Invirum stosuje się w leczeniu:
- nawrotowej opryszczki warg i twarzy wywołanej przez wirus opryszczki pospolitej (Herpes simplex) u dorosłych;
- nawrotowej opryszczki zewnętrznych narządów płciowych wywołanej przez wirus opryszczki pospolitej (Herpes simplex) u dorosłych.
W przypadku zakażeń nawracających szczególnie ważne jest rozpoczęcie leczenia w okresie wystąpienia objawów zwiastunowych, takich jak: świąd, pieczenie, uczucie napięcia.
Lek Invirum może być stosowany jedynie u pacjentów, u których w przeszłości zakażenie wirusem opryszczki pospolitej zostało rozpoznane przez lekarza.
Jeśli po upływie 5 dni nie nastąpiła poprawa lub pacjent czuje się gorzej, należy zwrócić się do lekarza.
Przeciwwskazania
Kiedy nie przyjmować leku Invirum:
- jeśli pacjent ma uczulenie na acyklowir, walacyklowir lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku
Ostrzeżenia
Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Invirum należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą.
Nie należy przyjmować leku Invirum bez wcześniejszej konsultacji z lekarzem, jeśli:
- pacjent ma zaburzenia czynności nerek;
- pacjent stosuje inne leki mogące uszkodzić nerki;
- pacjent jest w podeszłym wieku (powyżej 65 lat);
- pacjent ma obniżoną odporność (na przykład po przeszczepie szpiku kostnego, jest zakażony wirusem HIV). Osoby z obniżoną odpornością powinny zwrócić się do lekarza w sprawie leczenia jakiegokolwiek zakażenia;
- u pacjenta wystąpiła szczególnie ciężka nawrotowa opryszczka wargowa;
- u pacjenta wystąpiła szczególnie ciężka nawrotowa opryszczka zewnętrznych narządów płciowych;
- pacjent obserwuje u siebie częste (więcej niż 6 razy w ciągu roku) i dłużej trwające (po 5 dniach terapii bez pozytywnych efektów leczenia) niż dotychczas nawroty opryszczki, z bardziej nasilonymi objawami klinicznymi (m.in. gdy po 3-4 dniach terapii powstają nowe ogniska zakażenia). Może to świadczyć o niedoborze odporności lub zaburzeniach wchłaniania wymagających diagnostyki i potrzebie innego sposobu dawkowania leku.
U kobiet w ciąży lub w okresie karmienia piersią nie należy stosować leku Invirum bez wcześniejszej konsultacji z lekarzem (patrz punkt: „Ciąża i karmienie piersią”).
Dzieci i młodzież
- Leku Invirum nie należy stosować u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat.
Invirum a inne leki
Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach stosowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.
Należy poinformować lekarza szczególnie wtedy, jeśli pacjent przyjmuje którykolwiek z poniższych leków:
- probenecyd (stosowany w leczeniu dny moczanowej);
- cymetydyna (stosowana w chorobie wrzodowej żołądka);
- takrolimus, cyklosporyna lub mykofenolan mofetylu (stosowane u pacjentów po przeszczepieniu narządów);
- teofilina (stosowana w leczeniu astmy i innych schorzeń układu oddechowego).
Stosowanie leku Invirum z jedzeniem i piciem
- Podczas leczenia zaleca się pić dużo płynów, aby uniknąć ryzyka uszkodzenia nerek oraz zmniejszyć prawdopodobieństwo pojawienia się działań niepożądanych.
Ciąża i karmienie piersią
- Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku.
- Należy unikać stosowania leku w okresie ciąży, chyba że lekarz uzna, że korzyść dla matki przeważa nad potencjalnym zagrożeniem dla płodu.
- Lek przenika do mleka kobiecego, dlatego należy zachować ostrożność podczas stosowania w okresie karmienia piersią. Lek może być stosowany jedynie po konsultacji z lekarzem.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
- Brak danych dotyczących wpływu leku na zdolność prowadenia pojazdów i obslugiwania maszyn.
- Należy jednak brać pod uwagę możliwość wystąpienia działań niepożądanych acyklowiru, takich jak: zawroty głowy, dezorientacja, drgawki.
Lek Invirum zawiera laktozę i sód
Laktoza
- Lek zawiera 213,6 mg laktozy jednowodnej w 1 tabletce.
- Jeżeli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku.
Sód
- Jedna tabletka zawiera od 1,12 mg do 1,68 mg sodu.
- Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu w 1 tabletce, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.
Sposób użycia
- Ten lek należy zawsze przyjmować dokładnie tak, jak to opisano w ulotce dla pacjenta, lub według zaleceń lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
- Podczas leczenia zaleca się pić dużo płynów, aby uniknąć ryzyka uszkodzenia nerek oraz zmniejszyć prawdopodobieństwo pojawienia się działań niepożądanych.
- Dorośli - Zalecana dawka to: 1 tabletka (200 mg) pięć razy na dobę, co 4 godziny (z przerwą nocną), przez 5 dni.
- W przypadku zakażeń nawracających, szczególnie ważne jest rozpoczęcie leczenia w okresie wystąpienia objawów zwiastunowych, takich jak: świąd, pieczenie, uczucie napięcia lub tuż po pojawieniu się pierwszych zmian.
Stosowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek
- W czasie stosowania leku Invirum, pacjenci z zaburzeniami czynności nerek powinni pić duże ilości płynów (patrz również punkt 2 „Ostrzeżenia i środki ostrożności”).
- W przypadku pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek, u których klirens kreatyniny jest mniejszy niż 10 ml/min., o sposobie dawkowania może zadecydować wyłącznie lekarz. U takich pacjentów, lekarz może zalecić zmniejszenie dawki leku do 1 tabletki (200 mg) podawanej dwa razy na dobę, co ok. 12 godzin.
Stosowanie u pacjentów w podeszłym wieku
U pacjentów w podeszłym wieku należy brać pod uwagę możliwość zaburzenia czynności nerek.
- W przypadku pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek, z klirensem kreatyniny mniejszym niż 10 ml/min., o sposobie dawkowania może zadecydować wyłącznie lekarz, który może zalecić zmniejszenie dawki leku (patrz powyżej: „Stosowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek”).
- W czasie leczenia należy pić dużo płynów.
Przyjęcie większej niż zalecana dawki leku Invirum
- Jednorazowe przyjęcie dawki acyklowiru do 20 g zwykle nie wywołuje objawów zatrucia.
- Przypadkowe, powtarzające się przedawkowanie podawanego doustnie acyklowiru przez okres kilku dni związane jest z objawami ze strony przewodu pokarmowego (nudności, wymioty) i objawami neurologicznymi (ból głowy, splątanie - zaburzenie toku myślenia, dezorientacja).
- W razie przyjęcia większej niż zalecana dawki leku, należy niezwłocznie zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Pominięcie przyjęcia leku Invirum
- Należy przyjąć pominiętą dawkę leku tak szybko jak jest to możliwe.
- Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.
- W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku, należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty
Przechowywanie
- Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
- Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania leku.
- Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na blistrze i pudełku. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
- Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.
Składniki
- Substancją czynną leku jest acyklowir. Jedna tabletka zawiera 200 mg acyklowiru.
- Pozostałe składniki leku to: laktoza jednowodna, celuloza mikrokrystaliczna, powidon K30, karboksymetyloskrobia sodowa (typ A), magnezu stearynian.
PKWIU | 21.20.13.0 |
Rodzaj | |
EAN | 5909991422226 |
BLOZ_07 | 3661561 |
- Postać
- tabletka
- Aplikacja
- doustnie
- Podawanie
- doustnie
- Wydawanie
- OTC
- Typ produktu
- Lek
- Działanie
- Wewnętrzne